ما آنقدر به نوجوانی عادت کردهایم که حتی برای لحظهای نمیتوانیم، انسان را بدون آن تصور کنیم. در صورتی که بشر در طول تاریخ بیش از دوهزار سال بدون آن زندگی کرده، رشد کرده و به پایان خط رسیده است.
برای درک بهتر نوجوانی باید بین مفهوم نوجوانی و پدیده نوجوانی تفکیک قائل شد. مفهوم و پدیده نوجوانی یک مفهوم تاریخی و مدرن است که سابقه ای در دوران پیش از انقلاب صنعتی ندارد.
نوجوانی در روانشناسی ویژگیهای انسانشناسانه ای دارد و به نظر میرسد آنچه بحران آفرین است و نوجوانی را تبدیل میکند به دوره طوفان و استرس، به رسمیت نشاختن استعدادهای بالفعل انسان در این مرحله رشدی از زندگی از جانب جامعه مدرن است.
نوجوانی در ایران امروز، بدلایل مختلف کانون بسیاری از بحرانها شده است. اگر ما درک درستی از این مقوله نداشته باشیم. ممکن است گرفتار تله نوجوانی شویم.
به نظر میرسد، با توجه به روند تحولات پیشرو و تغییراتی که محیطهای کاری و شغلی خواهند داشت و تغییراتی که سیستمهای آموزشی را دگرگون خواهد ساخت. در آینده ما فهم بسیار متفاوتی از نوجوانی خواهیم داشت.